Oog in oog, van hart naar hart
22076
post-template-default,single,single-post,postid-22076,single-format-standard,qi-blocks-1.2.4,qodef-gutenberg--no-touch,stockholm-core-2.3.3,qodef-qi--no-touch,qi-addons-for-elementor-1.6.3,select-child-theme-ver-1.0.0,select-theme-ver-9.4,ajax_fade,page_not_loaded,popup-menu-fade,,qode_menu_,wpb-js-composer js-comp-ver-6.9.0,vc_responsive,elementor-default,elementor-kit-22048
12 oktober 2023 In Geen categorie

Oog in oog, van hart naar hart

Hoe diep kun je kijken in deze heldere ogen? Maar toch, nog meer dan dat jij naar hem kijkt, kijken zijn ogen – bam – recht bij jou naar binnen. In mijn ogen is een portret dan écht gelukt. Als ik er niet meer tussen sta, als je mijn camera niet meer voelt en er een rechtstreekse verbinding is gelegd.

Bij veel portretten ben ik me te bewust van de maker. Dat die er gestaan heeft, misschien met een lampje erop, of zei ‘draai je schouder nog maar een beetje en je kin iets omhoog’ bijvoorbeeld. Wellicht is het beroepsdeformatie hoor. Maar toch, zo af en toe gebeurt er iets magisch: dan verdwijnt de fotograaf.

Oog in oog, van hart naar hart.

John de Wolf, voor Gers! magazine