Met ogen vol leven

Kijk eens om je heen, waar je nu bent. 

Zie je ‘lege’ ogen? Of zit er leven in? En in je eigen ogen, nu? Als fotograaf wil ik dat leven pakken natuurlijk, maar dat is er gewoonweg niet altijd, of niet aan de oppervlakte in ieder geval. Dan graaf ik. En graaf ik. Totdat ik leven zie. 

Maar het gemakkelijkst is het, als ik op een plek ben waar mensen met heel hun hart zijn, openstaan voor het leven. Voor zowel het donkere als het lichte leven. Zoals hier, in het Huis van Compassie. Zoveel mooie mensen bij elkaar die ik moeiteloos fotografeerde met volle, levendige blikken.