Winterslaap

Langzaam kom ik uit mijn grot, ik heb me wat weinig laten zin hier. Ik hield een soort halfslachtige winterstop. Tijdens onze vakantie naar Jordanië was ik er echt helemaal uit, maar ook de eerste helft van december en heel januari deed ik minder. Er liepen een paar langlopende klussen door en er moest het één en ander uitgewerkt. Maar ik kon alles wat trager doen en met minder afspraken in mijn agenda. 

Ik begon eraan met het idee dat dat fantastisch zou zijn, een overheerlijke verademing. Dat was het niet. Ik had me voorgenomen uit het raam te staren, en de lijst met klusjes in huis wat korter te maken. Dat is amper gelukt. Maar ik had wel meer ruimte in mijn hoofd, en er was tijd voor spontane koppen thee en impulsieve projecten. Eigenlijk voelde het gewoon heel normaal, als heel logisch om al mijn bewegingen een beetje langzamer te maken. En niet de bedoeling om de verkregen tijd te vullen met weer andere to do’s. (Als je niet uitkijkt kan ‘uit het raam staren’ ook een to do worden in je hoofd…)

Het kostte me een legere spaarrekening, maar gaf me wel weer heel veel zin. Zin om te werken, zin om geld te verdienen, om nieuwe mensen te ontmoeten. En ruimte in mijn hoofd voor weer meer buiten mijn comfortzone en nieuwe dingen in plaats van de automatische piloot. 

Voel je dat je dit ook wel zou willen? Zet hem vast in je agenda voor volgende winter, voor twee weken of twee maanden. En gun jezelf de ruimte wat langzamer te doen. 

Foto: Lizzy Zaanen