Voelsprieten

Eigenlijk vind ik dit niet echt een heel goede foto. Hij is prima, maar gewoon niet heel erg bijzonder. Toch kreeg ik dikke complimenten en veren tussen mijn billen in de vorm van een handgeschreven briefje van de opdrachtgever. Vooraf werd me gezegd: “Ik wist serieus niemand anders wie ik deze klus kan toevertrouwen. Dit moet met beleid en aandacht.” 

Mijn hart gaat daar harder van kloppen, ik hou ervan! Mensen die het zó spannend vinden dat ze bijna afhaken. Of zo’n delicaat onderwerp dat absoluut niet verkeerd geïnterpreteerd mag worden. Gevoeligheden, kwetsbare zielen, moeilijke lichamen, lastige situaties. 

Van ex-gedetineerden tot mensen in zware armoede. Of, in dit geval, iemand die het supersuperbelangrijk vindt dat ze niet overkomt als een borstklopper omdat ze het Rotterdams Philharmonisch Orkest financieel steunt. Dat zou je kunnen wegwimpelen als ‘joh, doe niet zo moeilijk’, maar voor haar was dat van levensgroot belang. 

Dus zet ik mijn voelsprieten aan en breng ik al mijn tijd en aandacht mee. Ik luister en kijk. 

Dag mooi mens, jij mag er zijn. 

Gefotografeerd voor Intrada, het magazine van het Rotterdams Philharmonisch Orkest.